Ekmek Arası Hayat
Bir kuzgunun kanatlarındayım.
Hayatım, gecenin karanlığına saplanmış, iki Çerkez kaması gibi..
Kan oluklarındaki, benim kanım..
O yüzden hep karanlıklardayım.
Kızıla çalar bazen maviler gecelerimde!
Yada yağan kar tanelerinin gri gölgesi.
Yalnızlığın melankolisi
işte o yüzden ağlamaklıyım.
Solunmamış havaları hissederim, ciğerlerimde.
Gecenin bir yarısı, yada sabahın körü!
Kimsesiz istasyonları selamlarım,
Buruk bir gülümseme ile.
Ceketimin yakalarını biraz daha kaldırırım.
Kokusu bile bir başkadır, buraların.
Tadı bir başka , ekmek arası bir hayattır, ayakta yenen!
Gurbetin acısı başkadır, tuzu bir başka!
Yada aşkları, nasıl anlatayım!
Yılmaz Tizgöl
BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI
BİR YORUM YAZ